Σεξ ως τις έξ'...

Σεξ. Ποτά. Φίλοι. Ξενύχτι. Χορός. Και κάπου μέσα σε όλα αυτά, η μορφή σου γίνεται σαν μία χιλιοπατημένη, σκονισμένη κουρελού.
Όσο είμαι ακόμα θυμωμένη μαζί σου, θα έχω μια μεγάλη επιθυμία περνώντας, να σκουπίσω τα πόδια μου πάνω σου.

Ανυπομονώ την άφιξη της ημέρας που δεν θα υπάρχεις πουθενά στη ζωή μου (κυρίως στη σκέψη μου). Κι όχι γιατί σε μισώ αλλά γιατί δεν σου άξιζε η αγάπη που σου έδωσα.
Ξέρω πια, οτι το να ζω χωρίς εσένα, είναι κάτι το εφικτό. 'Ησουν για μένα, εδώ και τρία χρόνια, η πρέζα μου. Ένιωθα υπέροχα παίρνοντας κάτι που -όμως- με κατέστρεφε.

Όπως με παρότρυνε και η φίλη Η. "σταμάτα να θες να λύσεις και ξεκίνα να θες να ζήσεις"!!! Δε θέλω να λύνω άλλα προβλήματα. Δεν θέλω να είμαι ο θεραπευτής κανενός. Θέλω να ζω απλές, υγιείς σχέσεις, με ειλικρίνεια και διάθεση για ζωή. Κι αφού το θέλω... είναι αναπόφευκτο... θα γίνει._