Ανέκδοτο
Έλληνας τραπεζικός υπάλληλος, που έχει φάει τη ζωή του στην ανία, αρχίζει να αναρωτιέται έντονα γύρω στα 55 του για το νόημα της ζωής. Μετά από μήνες ενδοσκόπησης και αφού δεν έβγαζε καμιά άκρη άκουσε για κάποιον σοφό γέροντα που ζει στα βουνά της Ινδίας. Τα αφήνει όλα πίσω του, δεν παίρνει καν ρούχα μαζί του και αναχωρεί προς αναζήτησή του. Μετά από μήνες περιπλάνησης, ρακένδυτος και εξαντλημένος συναντάει τον γέροντα να κάθεται ήσυχος δίπλα σε ένα ποτάμι. Τον πλησιάζει όλο αγωνία και του λέει: "Σοφέ μου γέροντα, ποιο είναι το νόημα της ζωής;"Εκείνος τον κοιτάει ατάραχος και με αφοπλιστική απλότητα απαντάει: "το νόημα της ζωής είναι......... το ποτάμι!"
Τραπεζικός: (έκπληκτος) Το ποτάμι?
Σοφός: Τι; Δεν είναι το ποτάμι;;;
Υπάρχει άραγε; Πέρα από τις στιγμές υπάρχει άλλο; Μπορείς να πεις οτι είναι η χαρά; Η φιλία; Ο έρωτας; Η αγάπη; Η δημιουργικότητα; Η αλληλεγγύη; Τα μαθήματα που παίρνουμε και εξελισσόμαστε; Όλα μαζί; Τίποτα απ' αυτά;
Μμμμμ.... Θα το βρω το νόημα. Να δεις που θα το βρω!
Τραπεζικός: (έκπληκτος) Το ποτάμι?
Σοφός: Τι; Δεν είναι το ποτάμι;;;
Υπάρχει άραγε; Πέρα από τις στιγμές υπάρχει άλλο; Μπορείς να πεις οτι είναι η χαρά; Η φιλία; Ο έρωτας; Η αγάπη; Η δημιουργικότητα; Η αλληλεγγύη; Τα μαθήματα που παίρνουμε και εξελισσόμαστε; Όλα μαζί; Τίποτα απ' αυτά;
Μμμμμ.... Θα το βρω το νόημα. Να δεις που θα το βρω!
posted by Titika at 3:09 π.μ.
4 Comments:
"Ρώτα" ένα ζώο. Εκείνο μάλλον ξέρει. Δεν άγχεται, δεν ανησυχεί για το μέλλον, δεν ξέρει πότε θα πεθάνει και ότι κάποτε θα πεθάνει. Δεν χρειάζεται χρήματα, αυτοκίνητο, σινιέ ρούχα, δεν χρειάζεται να αποδείξει ότι είναι σπουδαίο. Ερωτεύεται χωρίς ταμπού και ντροπές, δεν το έχουν φοβίσει με κόλαση, με θεούς και αγίους. Κι αν ψάξεις λίγο θα βρεις κι άλλους λόγους που έχει το νόημα της ζωής μέσα στο κύτταρό και γι αυτό δεν χρειάζεται να ψάχνει για το βρεί, όπως εμείς που το έχουμε χάσει...
εγώ επιμένω πάντως ότι είναι το ποτάμι
Θα απαντήσω με το προφανές ίσως, το ότι δεν θα έπρεπε να ορίζει κανείς το νόημα της ζωής καθολικά, παρά μόνο για τον εαυτό του. Ο καθένας ακολουθεί το δικό του δρόμο στη ζωή και το νόημα αυτό μπορεί να αλλάξει μορφές στην πορεία.
Και θα συνεχίσω με την εξής απορία μου: Μήπως είμαστε πολύ αόριστοι και γενικοί με την εξής ρήση "Πιο είναι το νόημα της ζωής;". Θυμηθείτε και το σατιρικό "Hitchhiker's guide to the galaxy", όταν ο υπερυπολογιστής έδωσε την κουφή απάντηση 42 στο μεγάλο ερώτημα και όταν κάποιοι διαμαρτηρήθηκαν, είπε "Πως είναι δυνατόν να καταλάβετε αφού δεν ξέρετε καλά καλά την ερώτηση;" (Δεν θυμάμαι ακριβώς πως είναι, ας με διορθώσει κάποιος αν θέλει)
Τέτοιες ερωτήσεις (και γενικώς το να το φιλοσοφεί κανείς το θέμα) ώρες ώρες μας έρχονται όταν βρισκόμαστε σε μια μιζέρια. Τουλάχιστον στην δικιά μου περίπτωση. Για αυτό φιλοσοφώ και γράφω σε blogs, λόγω των προβλημάτων μου και του κόσμου. Προσπαθώ και εγώ να βρω αυτήν την απάντηση αλλά μάλλον προχωράω στο χύμα, χωρίς μέθοδο και χωρίς να ξέρω τι ψάχνω πραγματικά. Σκεφτήτε ότι αν ζούσαμε μια τέλεια ζωή δεν θα το φιλοσοφούσαμε (όπως τα ζώα που λέει και ο επίκουρος, μόνο που αυτά δεν έχουν την ανθρώπινη επίγνωση για να ζητήσουν περισσότερα από τη ζωή από ότι τα βασικά). Ίσως η ερώτηση να είναι, "πιο είναι το νόημα της ζωής που ζω εγώ, γιατί μου συμβαίνουν αυτές οι δυστυχίες, γιατί σε αυτούς τους τομείς της ζωής μου έμεινα πίσω, πόσο αξίζει να προσπαθήσω να βελτιώσω το τάδε και τελικά ποιον δρόμο να ακολουθήσω;". Ίσως το νόημα να είναι το να αναζητάς το νόημα :)
Το ποιόν δρόμο ακολουθείς τον βρίσκεις στην πορεία. Και στην πορεία τον ανακτασκευάζεις. Αλλά τουλάχιστον κάποια βασικά στοιχεία του/προσδοκίες φαίνεται να παραμένουν σταθερά ακόμη και μετά την προσαρμογή. Όπως μου αρέσει πολλές φορές να λέω, δεν χρειάζεται να αποφασίσω ποιόν δρόμο θα ακολουθήσω μιας και ο δρόμος αυτός με ακολουθεί..
Το άλλο μεγάλο ερώτημα είναι τελικά ποιός είναι ο σκοπός της ανθρωπότητας; Που θέλει να φτάσει έμεσα η ανθρώπινη νόηση; Επίσης το Hitchhiker's μας λέει αργότερα ότι η γη είναι ένας τεράστιος υπερυπολογιστής που βάλθηκε να βρει το μεγάλο ερώτημα. Εμείς είμαστε οι μονάδες του. Τόσες χιλιετιρήδες, τόσοι πολιτισμοί, γνώση που εξελίσεται στα βάθη των αιώνων, που στοχεύει να φτάσει αυτός ο μηχανισμός;
Αλλά επειδή ξέφυγα λίγο θα σταματήσω εδώ.
p.s. Κάποτε είχα όνειρο και κόλλημα να γίνω διάσημος προγραμματιστής. Το κούρασα και παράτησα την ιδέα. Ήτανε και οι συνθήκες δηλαδή και το γεγονός ότι δεν άντεξα το πάθος μου και τις πιέσεις. Τώρα ασχολούμαι χαλάρα με ότι κάτσει, αλλά βρίσκομαι σε μια μέτρια κατάσταση δίχως όνειρα. Από την άλλη αν θα μπορούσα να κυνηγήσω κάτι στη ζωή αν και δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το ονομάσω νόημα, αυτό θα ήταν λίγη γαλήνη.
@optimus:
Ωραία ανάλυση, ωραίες σκέψεις... Σ'ευχαριστώ.
Το ερώτημα για το νόημα της ζωής έχει καταλήξει γραφικό, ίσως λόγω της αδυναμίας απάντησής του. Πάντως είναι κάτι που με βασανίζει γλυκά όχι οταν είμαι πεσμένη. Όταν είμαι χάλια ψυχολογικά, απλά αποφασίζω οτι "δεν έχει νόημα!"
Όπως και να' χει, όσο αδιέξοδη κι αν είναι αυτή η διερεύνηση πιστεύω οτι γυμνάζει τον νου και αναθεωρεί τις αξίες της ζωής.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home