Τα αντίθετα.

Πάσχα στη Μάνη. Ελαιώνες, χώμα, πέτρα και θάλασσα! Τέσσερις μέρες ξάπλα στην κρύα ακόμα άμμο, ο ήλιος με έκαψε, ξερόψησε κάθε ίχνος ανήσυχης και ενοχλητικής σκέψης! Όλα καθαρίζουν όταν ατενίζεις έναν μπλε ορίζοντα, όταν μπαίνουν μέσα σου εικόνες, ήχοι και μυρωδιές από ένα σύμπαν τόσο κοντινό... τόσο όμως μακρινό.
Κάθε τι έχει το αντίθετό του. Η πόλη την φύση. Η ανία την έξαψη. Η στεναχώρια τη χαρά.
Κι αυτά τα αντίθετα με κάνουν να απολαμβάνω το υπέροχο ακόμα περισσότερο.
Κάθε επιστροφή έχει μέσα της ένα αντίο...