ΤΟΣΟΣ ΠΟΝΟΣ - ΤΟΣΗ ΑΓΑΠΗ
Αυτό το post το γράφω με συγκίνηση, για την αγαπημένη φίλη πολλών blogger, την paragrafos. Δεν είχα ιδέα όταν έμπαινα στην bloggoζωή ότι εδώ μέσα μπορεί να αγαπήσεις κάποιον, να τον σκέφτεσαι και να ανησυχείς γι'αυτόν, ακόμα κι αν δεν τον έχεις γνωρίσει από κοντά, ακόμα κι αν δεν ξέρεις καν το όνομά του. Η περιπέτεια της υγείας της κορούλας της μας έχει αγγίξει όλους. Κάθε μέρα ευχές και προσευχές για να πάνε όλα καλά! Και κάπου εδώ εγώ ντρέπομαι για τις καθημερινές μου χαζογκρίνιες για μισθούς και δουλειές. Ντρέπομαι και νιώθω ότι θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από την paragrafo για την αχαριστία μου. Σου ζητώ συγνώμη! Δεν ξέρω αν θα διαβάσεις ποτέ αυτό το post, όμως εγώ ειλικρινά αισθάνομαι τη δύναμη και την πραγματική έννοια της αγάπης μέσα μου, από τότε που σε γνώρισα.
Θεέ μου, ας πάνε όλα καλά για σας...
Θεέ μου, ας πάνε όλα καλά για σας...
posted by Titika at 5:43 π.μ.
6 Comments:
"Δεν είχα ιδέα όταν έμπαινα στην bloggoζωή ότι εδώ μέσα μπορεί να αγαπήσεις κάποιον"
Δε νομίζω ότι μπορεί κανείς να μην αγαπήσει την paragrafos.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Είναι τιμή μου να με σκέφτονται άνθρωποι σαν κι εσάς!
Με αγάπη
Παράγραφος
Here are some links that I believe will be interested
Here are some links that I believe will be interested
ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ
(στην κυρία Ρωρερκάρ)
Πόσο ζηλεύω αυτό το κύπελλό μου
στου τραπεζιού μου που βυθάει τη σκόνη!
Μια ηρεμία μέσα του απλώνει
που έχω καιρό να δω στον εαυτό μου.
Δεν ταξιδεύει όπως το μυαλό μου
στο χαμογέλιο σου που όλα πληγώνει.
Κι η σκέψη των ματιών σου δεν το λιώνει,
ουτ’ η ιδέα του στρογγυλού σου ώμου.
Πηλός κι εγώ πηλός κι η αφεντιά του.
Μα τόσο ο πόνος μου για σε μετράει
που μπαίγνιο μ’ έχει κάνει του θανάτου.
Αυτός για σένα ο πόνος θα με φάει.
Κι αυτό το κύπελλο, ως τραβάω κάτου,
πάλι αδιάφορα θα με κοιτάει
---
Γιώργης Χολιαστός
Δημοσίευση σχολίου
<< Home