Alex
H εξαφάνιση ενός παιδιού-η εξαφάνιση της ελπίδας μας ως άνθρωποι. Και μια μάνα-παναγιά, να σιγοκλαίει βουτηγμένη στον πόνο. Μια μάνα που με την αγάπη της και την γλύκα της μας κάνει να ντρεπόμαστε ακόμα περισσότερο για τη χώρα μας, τις αξίες της και την ανθρωπιά της. Έπρεπε άραγε να χαθεί ένα αγγελούδι με μια μάνα ουράνια για να ξυπνήσουμε; Θα ξυπνήσουμε; Θα κοιτάξουμε τον ρατσισμό και το μίσος που υπάρχει μέσα μας;
posted by Titika at 3:14 π.μ.
9 Comments:
Κάθε μέρα βλέπω παιδιά να μεγαλώνουν με την ιδέα ότι όλοι πάνω σε αυτό τον κόσμο τους χρωστάνε.
Μεγαλώνοντας, βλέπουν ότι στην ζωή για να ανταμειφθείς πρέπει να προσπαθήσεις.
Τα υπόλοιπα τα γράφει η ιστορία...
Η ιστορία... Τι καταλαβαίνει η ιστορία... Γεγονότα καταγράφει. Μόνο. Και έτσι...
"Το μήνυμά τους δε θα ερμηνευτεί ποτέ, όχι μόνο γιατί δεν υπάρχει πια κανένα κλειδί, αλλά και γιατί οι άνθρωποι δεν έχουν υπομονή να το προσέξουν, στην εποχή όπου έχει συγκεντρωθεί τέτοιο πλήθος παλιών και νέων μηνυμάτων, που ο κραυγαλέος υπαινιγμός τους περνά απαρατήρητος.
Σήμερα πια η ιστορία είναι μόνο ένας λεπτός σπάγγος μνήμης μέσα στον ωκεανό της λήθης, αλλά ο χρόνος συνεχίζει την πορεία του και θα 'ρθει η εποχή των υψηλών περιόδων, όπου ολόκληροι αιώνες θα φαίνονται τότε αιώνες πινάκων και μουσικής, αιώνες ανακαλύψεων, πολέμων, βιβλίων, και θα 'ναι αυτό κακό γιατί ο άνθρωπος θα χάσει την αντίληψη για τον ίδιο τον εαυτό του και την ιστορία του, την ακατανόητη, την ανεξιχνίαστη, τη ζαρωμένη πίσω από μερικές σχηματικές συντομευμένες έννοιες.
.................................
Κι αυτή η κοινωνία θα ξεχαστεί, κι ακόμα πιο μπροστά θα ξεχαστούν και τα λάθη, οι πλάνες και οι αδικίες της, που με βασάνισαν και που στα χαμένα προσπάθησα να τις επανορθώσω, να τις καταδικάσω, στα χαμένα, γιατί ότι έγινε έγινε, και είναι ανεπανόρθωτο.
..................................
Οι περισσότεροι άνθρωποι απογοητεύονται από τη διπλή εσφαλμένη πίστη: Πιστεύουν στην αιώνια μνήμη (ανθρώπων, πραγμάτων, πράξεων, εθνών) και στην επανόρθωση (πράξεων, λαθών, αδικιών, αμαρτιών). Και τα δύο σκέλη αυτής της πίστης είναι ψεύτικα. Στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: όλα θα ξεχαστούν και τίποτα δε θα επανορθωθεί. Το θέμα της επανόρθωσης (εκδίκηση και συγχώρεση) θα το διαδεχθεί η λήθη. Κανείς δε θα επανορθώσει τις αδικίες που έγιναν αλλά και όλες θα ξεχαστούν"
Μίλαν Κούντερα από 'To αστείο', για άλλη μια φορά.
Δεν έχω τίποτα άλλο να πω. Δεν πιστεύω πια στην ιστορία, δεν πιστεύω στο χρόνο που "θα δείξει". Ο Άλεξ δε ζει πια. Αυτό δεν αλλάζει. Η ιστορία αυτό γράφει και μόνο. Και σε λίγο καιρό, δε θα το γράφει πια. Θα ξεχαστεί και θα χαθεί. Και αφού χαθεί, απλώς δεν έχει συμβεί ποτέ. Δεν έχει υπάρξει.
Άδικη είναι η ζωή. Αλλά έτσι είναι.
@jason
Είσαι ισοπεδωτικά αληθινός. Συμφωνώ μαζί σου. Πώς μπορώ να διαφωνώ όταν η πραγματικότητα γύρω μας καθημερινά σε επιβεβαιώνει. Αυτά που λες αφορούν τη κοινωνία συλλογικά. Πιστεύω όμως οτι υπάρχει ελπίδα, ατομικά. Ναι, είναι σπάνιο και "λίγο" αυτό που μπορεί να αλλάξει μετά από ένα τέτοιο στενάχωρο γεγονός. Όμως πιστεύω οτι έστω και μία οικογένεια να ταρακουνήθηκε και να μάζεψε τα παιδιά της κοντά της τότε έχει γίνει κάτι.
Αχ titika πόσο δίκιο έχεις...
Τόσος πόνος.
Βλέπω αυτήν την μάνα και ντρέπομαι...
Η περίπτωση ήταν ένα δείγμα διαβαλκανικής συνεργασίας.
Χλωμό το κόβω να ταρακουνήθηκε κάποιος...
Χρόνια μας πολλά!!!
Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα των bloggers!!!
Here are some links that I believe will be interested
Greets to the webmaster of this wonderful site. Keep working. Thank you.
»
Interesting website with a lot of resources and detailed explanations.
»
Δημοσίευση σχολίου
<< Home