Τρίτη, Ιανουαρίου 31, 2006

What else is there?

It was me on that road Ήμουνα εδώ πάντα
But you couldn`t see me και ήμουνα τα πάντα
Too many lights out, but nowhere near here

It was me on that road Δεν είδες ποτέ τι είχες
Still you couldn`t see me παρόλο το φως που με φώτιζε
And then flashlights and explosions

Roads ends getting nearer Τώρα πιο μακριά από ποτέ
We cover distance but not together
I am the storm and I am the wonder
And the flashlights, nigthmares
And sudden explosions

I don't know what more to ask for Μία ευχή είχα κάνει...
I was given just one wish Να έρθεις στη ζωή μου

It's about you and the sun Και να φύγουμε στο φως
A morning run Μαζί
The story of my maker
What have I and what I ache for

I`ve got a golden ear Σε άκουσα
I cut and I spear Σε λάτρεψα
And what else is there Και μάτωσα
Roads and getting nearer
We cover distance still not together Και δεν έμεινε τίποτα

If I am the storm if I am the wonder
Will I have flashlights, nightmares
And sudden explosions

There is no room I can go and Μόνο μυστικά
You`ve got secrets too Μόνο ψέματα
I don`t know what more to ask for
I was given just one wish


The End

Δευτέρα, Ιανουαρίου 30, 2006

I carry your heart with me

I carry your heart with me (I carry it in my heart)
I am never without it
(anywhere I go you go, my dear; and whatever is done
by only me is your doing, my darling)
I fear no fate (for you are my fate, my sweet)
I want no world (for beautiful you are my world, my true)
and it's you are whatever a moon has always meant
and whatever a sun will always sing is you
here is the deepest secret nobody knows
(here is the root of the root and the bud of the bud
and the sky of the sky of a tree called life; which grows
higher than the soul can hope or mind can hide)
and this is the wonder that's keeping the stars apart
I carry your heart (I carry it in my heart)

E. E. Cummings


Στο αφιερώνω φιλενάδα μου!

Όλα θα στρίψουν δεξιά...


Τετάρτη, Ιανουαρίου 25, 2006

Λευκές Μέρες

Από την άνεση και ζεστασία του σπιτιού μου, απολαμβάνω λευκές μέρες χωρίς εργασία. Οι δρόμοι κλείσαν-η καρδιά μου άνοιξε. Τι όμορφα που είναι! Δε λέει βέβαια να ανοίξεις τηλεόραση γιατί ψυχοπλακώνεσαι από την ανάλυση της κατέρρευσης του κρατικού μηχανισμού. Άκουσα τον Βενιζέλο να λέει κάτι πετυχημένο: "τα ΜΜΕ έχουν μετατρέψει το χειμώνα σε σκάνδαλο".

Κάθε νιφάδα και ευτυχία, έτσι νιώθω. Παιδικό ε; Παιδικό ξεπαιδικό εγώ αισθάνομαι τόση χαρά... Δεν το χορταίνω! Αγκαλιαστείτε να ζεσταθούμε!

Δευτέρα, Ιανουαρίου 23, 2006

Η κα ΕΜΥ

Σήμερα το πρωί, παρότι τσαγκαροδευτέρα, ξύπνησα με ανησυχητικά ανεβασμένη διάθεση. Πριν καν σηκωθώ απ' το κρεβάτι, σήκωσα το ακουστικό και πήρα την ίδια τη κα ΕΜΥ στο τηλέφωνο. Αφού με ευχαρίστησε που της τηλεφώνησα, με ενημέρωσε οτι από σήμερα το απόγευμα θα πέσει κατακόρυφα η θερμοκρασία και θα χιονίσει στα ΒΠ. Με ενημέρωσε επίσης, με απάθεια, οτι χιονονιφάδες (ετσι ακριβώς το είπε) θα πέσουν και στο κέντρο της Αθήνας. Απίστευτο. Με πλημμύρισε παιδική, γνήσια, χαρά. Σαν άπιστος Θωμάς, μπήκα και σε μετεωρολογικό site, το οποίο έλεγε τα ίδια και καλύτερα!!! Χιόνια στην Αθήνα από σήμερα το απόγευμα και για 2 μέρες! Να χιονίσει, να ασπρίσουν όλα, μέσα μας- έξω μας. Να παγώσει κάθε πόνος, κάθε απογοήτευση και κάθε πάθος. Έστω και για 2 μέρες...

Τρίτη, Ιανουαρίου 17, 2006

Που πατάω;

Καμιά φορά αισθάνομαι σα να πατάω επάνω σε στραγάλια! Το έδαφος εντελώς ρευστό σε όλα τα επίπεδα. Εκεί που όλα φαίνονταν ασφαλή κι εγώ πορευόμουν με αυτοπεποίθηση, την επόμενη στιγμή όλα γίνονται ζελέ. Επιρρεπής στην κριτική, επιρρεπής στα συναισθήματα, σε όλα. Κάπου μέσα μου, υπάρχει ένα στέρεο κομμάτι, που αν το βρω θα μπορώ να αντιμετωπίσω τα πάντα.

Δευτέρα, Ιανουαρίου 16, 2006

Σεξ ως τις έξ'...


Σεξ. Ποτά. Φίλοι. Ξενύχτι. Χορός. Και κάπου μέσα σε όλα αυτά, η μορφή σου γίνεται σαν μία χιλιοπατημένη, σκονισμένη κουρελού.
Όσο είμαι ακόμα θυμωμένη μαζί σου, θα έχω μια μεγάλη επιθυμία περνώντας, να σκουπίσω τα πόδια μου πάνω σου.

Ανυπομονώ την άφιξη της ημέρας που δεν θα υπάρχεις πουθενά στη ζωή μου (κυρίως στη σκέψη μου). Κι όχι γιατί σε μισώ αλλά γιατί δεν σου άξιζε η αγάπη που σου έδωσα.
Ξέρω πια, οτι το να ζω χωρίς εσένα, είναι κάτι το εφικτό. 'Ησουν για μένα, εδώ και τρία χρόνια, η πρέζα μου. Ένιωθα υπέροχα παίρνοντας κάτι που -όμως- με κατέστρεφε.

Όπως με παρότρυνε και η φίλη Η. "σταμάτα να θες να λύσεις και ξεκίνα να θες να ζήσεις"!!! Δε θέλω να λύνω άλλα προβλήματα. Δεν θέλω να είμαι ο θεραπευτής κανενός. Θέλω να ζω απλές, υγιείς σχέσεις, με ειλικρίνεια και διάθεση για ζωή. Κι αφού το θέλω... είναι αναπόφευκτο... θα γίνει._

Παρασκευή, Ιανουαρίου 13, 2006

Για τους φίλους

Αδέλφια δεν έχω. Έχω όμως φίλους. Η αγάπη που νιώθω για τον καθένα τους ανυπέρβλητη. Καμιά φορά σκέφτομαι οτι και όλα στη ζωή στραβά να μου πάνε εγώ θα έχω τα παιδιά: Την Η. τη Χ. τον Τζ. τη Θ. την Ε. την Μ. τον Β. τον Α. και άλλους αλλά κυρίως αυτούς. Παιδιά, σας λατρεύω έναν-έναν κι όλους μαζί, τον καθένα για την τρέλα του και το βάθος του, για το χιούμορ του και για τη στραβοξυλιά του. Είστε υπέροχοι και δεν είμαι απλά τυχερή που σας έχω. Είναι κάτι πέρα από τύχη. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, μετά από μια ζωή σχεδόν μαζί, είναι βέβαιο οτι έχουμε επιλέξει ο ένας τον άλλον... τίποτα δεν έγινε τυχαία. Τις τελευταίες μέρες, η επίθεση αγάπης που μου κάνατε ήταν για μένα πολύτιμη!

Πέμπτη, Ιανουαρίου 12, 2006

Με αφήνεις να σ'αφήνω

Αυτό γινόταν πάντα... Με άφηνες να σ'αφήνω... Παρέμενες σε ακινησία! Κι εγώ τώρα ψάχνω τρόπους να ελευθερωθώ από σένα. Σαν τους φυλακισμένους που έχουν συνηθίσει τόσο πολύ την ασφάλεια της φυλακής, που όταν ελευθερώνονται πανικοβάλλονται. Ψάχνουν αφορμές να γυρίσουν πίσω...
Γιατί είναι τόσο δύσκολος ο χωρισμός; Σαν να ξεριζώνονται κομμάτια από μέσα μου!
Προχωράει μπροστά η λογική μου, ανόιγοντας το δρόμο. Και η ψυχή μου είναι κολλημένη πίσω, αδύναμη και τρομαγμένη.
Όταν όλα μου τα συναισθήματα για σενα ξεθωριάσουν... θα είναι μια ωραία μέρα.

Υ.Γ. Ποτέ δεν σε "είδα" αληθινά -δε με άφησες- κι αυτό ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο.

Τρίτη, Ιανουαρίου 10, 2006

Τι σημαίνει νέα ζωή;

Σημαίνει η συνειδητοποίηση οτι όλα είναι μια απόφαση. Η συνειδητοποίηση επίσης πως δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Οτιδήποτε θελήσω μπορώ να το κάνω. Αυτό δεν σημαίνει οτι ηλιθιοδώς και αφελώς πιστεύω πως η ζωή είναι απλή δίχως προβλήματα. Ούτε κοιτάζω από ψηλά όποιον αισθάνεται εγκλωβισμένος σε μια ζωή που δεν αντέχει. Διαπίστωσα όμως τελευταία, τη δύναμη της απόφασης και της ανάκτησης ευθύνης για τη ζωή μου. Άρχισα να τολμώ να ονειρεύομαι και να πραγματοποιώ τα όνειρά μου. Η δύναμη της σκέψης είναι μεγάλη. Έχασα πολλά χρόνια σκεπτόμενη τα εμπόδια παρά τις ευκαιρίες, αυτά που μου έκαναν κι όχι αυτά που ήθελα να δημιουργήσω. Αρχίζω να ζω πραγματικά και είναι ωραία. Ούτε μπορώ να φανταστώ την ευτυχία που θα με γεμίσει όταν ελευθερωθώ ολοκληρωτικά. Αν αυτό είναι εφικτό...